Bu sabah biri beni aradı telefonla. Biri diyelim şimdilik, belki sonra açıklarız kim olduğunu. İşte o biri sabahın saat 7 sinde resmen şakıyan bir sesle "Günaydın!" dedi telefonuma. İnsan öyle bir ses duyunca ister istemez gülümsüyor zaten de; hele bir de şakıyan O ise, ben daha ayrı gülümsüyorum. Çok bekledik çünkü biz o şakıma için...
Yahu bu aşk ne biçim bi' şey? Ses tellerinden gözde ki retinaya kadar her şeyin form değiştirmesine neden oluyor. Renkler ve sesler, algılar ve dürtüler, her şey mi yerinden oynar? Oynuyor işte. Ne güzel be! Oynasın tabi. Toz tutmuştu zaten.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder