16 Eylül 2010 Perşembe

SİNİR HARBİ

İstediğin kadar konuş!
İstediğin kadar bağır çağır!
Duvara karşı…
Hiçbir şey yokmuş gibi yapmanın bile bir sınırı vardır. Gözünü çıkardığın yerde biter bu sınır. Benim çok durmuşluğum var duvar önünde. Bilirim. İzin vermediğim, izin veremediğim için zamanında parça pincik ettiğim bir ton şey var hayatımda. Herkese bol keseden değer biçip sürekli yüzümü duvara çarpışım var. Var da var işte. Her neyse…
Bundan sonrası sadece ben! Yapabilirsem. Hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Derin midir acaba diye korkarak eğildiğim kuyuya düşmeden son anda tutundum kenarına. Tanrı acısın bana! Ve affetsin ama bir dileklik canın var! Muma üflerim, olur biter.
Bundan sonra köpekler değil; sahipler istediğinde!

1 yorum: