Seyahat etmenin bir tür bağımlılık yaptığı konusuna bir yerlerde daha önceden girmiştim sanırım ama bağımlılık yaptı diye de benim 15 günde toplamda 4 ülke kat edip 9 kere uçağa binmeme gerek var mı? Ama kabul edelim tuhaf bir şekilde de eğlenceli. Yani mesela Dubai uçağında elinde ismimin yazdığı bir kahveci dükkanı poşeti taşına bir Koreli görmek komik geliyor. Tabi bundan on dakika sonra aynı Koreli ta alt karın boşluğundan toplamaya başlayarak içeride ne varsa hönkürerek önümde ki çöp kutusuna tükürünce gülemiyorum ama olsun...
Elif Şafak ın Aşk ına başladım sonunda. Az kaldı Konya ya gitmeme. Bab-ı Esrar dan sonra da böyle olmuştum ben ama bakalım bu nasıl devam edecek.
İkinci uçağın kalkmasına 45 dakika falan var. Şu anda bana bir dilek hakkı verseler sadece ve sadece masaj isterim...
Hadi bakalım ne demişlerdi: haydi Abbas vakit tamam, akşam diyordun işte oldu akşam...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder