Kızgınken bile karşımdakinin ağzına lafı tıkmam ben. Dinlerim. Saçmalasa da dinlerim. Çünkü bana anlatıyorsa, benimle konuşmak istediği için bana anlatıyordur. Belki akıl istiyordur, fikir istiyordur, yol soruyordur belki de sadece paylaşmak istiyordur. İstiyorumdur. Olamaz mı yani?
E ben adam yerine koyuyorsam karşımdakini, onun da beni adamdan sayması gerekmez mi? Bu, karşlıklı değil midir? Aşk karşılıklı olmasa da olur ama arkadaşlık karşılıklı değil midir? Hem her zaman mı mantıklıydık. Her zaman mı mantıklısınız? Her zaman mı kontrollüsünüz? Her zaman en doğruyu mu söylersiniz? Her zaman yerinde ve zamanında mı konuşursunuz? Hiç mi "ne diyon olm sen" olmazsınız? Ben olurum. Hele de yakınımdakilere, yakınım saydıklarıma daha çok olurum.
Ama zoru başarıyor insanlar ben de sinirleniyorum. Daha fenası bundan daha zorunu bile başarıyor olmaları: ben, kırılıyorum. Aman işte neyse ne!
E ben adam yerine koyuyorsam karşımdakini, onun da beni adamdan sayması gerekmez mi? Bu, karşlıklı değil midir? Aşk karşılıklı olmasa da olur ama arkadaşlık karşılıklı değil midir? Hem her zaman mı mantıklıydık. Her zaman mı mantıklısınız? Her zaman mı kontrollüsünüz? Her zaman en doğruyu mu söylersiniz? Her zaman yerinde ve zamanında mı konuşursunuz? Hiç mi "ne diyon olm sen" olmazsınız? Ben olurum. Hele de yakınımdakilere, yakınım saydıklarıma daha çok olurum.
Ama zoru başarıyor insanlar ben de sinirleniyorum. Daha fenası bundan daha zorunu bile başarıyor olmaları: ben, kırılıyorum. Aman işte neyse ne!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder