Kapat perdeleri... Kapat ki artık gün ışığı girmesin. Girmesin ki ben uyuyabileyim. Gün doğunca uyuyamıyorum ben. Çünkü biliyorum ki uyumak için yaratılmış sayılan zaman bitti. Vücudum uyumayı reddediyor. Saçmalık! Halbuki uykusu var... Boşver, benim vücudum bazen benim sözümü dinlemez. Ben onu dinlerim. Çünkü dinlemezsem, duymazdan gelirsem fena yakar canımı. Sürüm sürüm süründürür. Gerek yok. İtişmemek lazım böyle durumlarda bünyeyle...
Bazense değil benimki, hiç söz dinlemez. İşte o zaman en iyisi yorganın altına girip başını dizlerine yaslamaktır. Nasıl olsa sakinleşecek, sürekli bağıramaz ya.
Bazense değil benimki, hiç söz dinlemez. İşte o zaman en iyisi yorganın altına girip başını dizlerine yaslamaktır. Nasıl olsa sakinleşecek, sürekli bağıramaz ya.
eskıden top atsan uyanmazdım sımdı uyanmak ıcın bahaneler arıyor bedenım, ruhumsa nadıren uyuyor sureklı bır genel grev halınde... nınnı dıe dınledıgım tek sey artık yoldan gecen arabanın tekeresının sesı..
YanıtlaSil