Sevgili Blog,
Eğer ki bunlar sana son satırlarımsa, şu vasiyet işini halletseydik diyorum. Neyse, o başka bi mevzu. Olay şu ki bu gece yarısı eğer kollarımı omuzlarımdan kesmediysem tek nedeni onları acayip kullanıyor olmamdır. İnanılmaz bir ağrıyla yüklüler şu anda. O kadar ki evi alt üst edip ağrı kesici aradım. (burada ki "o kadar ki" benim ne kadar az ağrı kesici içtiğimi belirtmek için kullanılmıştır.) Zamanında evde ağrı kesici bulundurmayan ve "gerenk yok, ağrı zıvanadan çıkmadan içmiyorum ki zaten" diyen aklıma tüküreyim! Al işte, çıktı zıvanadan, şimdi ne yapacağız? Saat gecenin on iki buçuğu (ya da eskilerin deyimiyle yarım) ve ben parmak uçlarımı uyuşturan bir ağrıya karşı evin salon mu hol mü ne olduğuna bir türlü karar veremediğimiz parçasında ki masada bulduğum Etol Fort tan medet umuyorum. Tabi 2010 Nisan ayında ömrü dolmuş bir kas gevşeticiyi içmekten son anda kurtuluşum da var. İşte o kas gevşeticinin zamanında verilme nedeni benim bu geceki ağrımın da sebebi olabilir sanıırm. Ben de boyun düzleşmesi var. O ne demeyin, internettesiniz açın okuyun. Uzun uzun anlattırmayın bana ama iyi bir şey değil. Öyle dümdüz, kuğu gibi bir boyunla sonuçlanmıyor bu düzleşme. Yatış, oturuş, çalışış (bu nasıl bir kelime ya!) pozisyonunuza göre nüksedebilir. Bana zamanında bir takım ilaçlar, bir takım egzersizler verilmesini ben biraz es geçtim. Sanırım... Yani en azından o egzersizleri pek düzenli yaptığım söylenemez. Şu anda bu konuda bana zaman içinde kah kafama kakarak, kah alarm niyetinde saatler kurarak hatırlatmalarda bulunan insanların (bunu okuyorlarsa eğer) "biz demiştik" şeklinde ki tavırlarını anlayabilirim ama siz de beni anlayın. Bunun bana şu anda hiç bir faydası yok. Of ciddiyim, acı çekiyorum. Ki tanıyanlar bilir, benim acı eşiğim pek düşük sayılmaz.
Zaten bundan neredeyse 4 yıl önce başlamıştı bu ağrılar. Bacaklarımda, kollarımda başlayıp ellerimde hissizleşmeye uyuşmaya varan ağrılardı. "Ne oluyoruz yaaa" derken doktor, bir dizi saçma ve resmen tuhaf testten sonra (şöyle ki beni elektrikli bir şeylere bağlayıp, uzun demir bir iğne-çubuğu kolumda ki bütün sinirlere batırıp çıkardılar. Ben neyse de yanımda ki arkadaşım dayanamadı. Bir tek avcumun yan taraflarında canım yandı ki bir tekte oralar kanadı zaten) boynumun düzleştiğine kanaat getirdiler. Acayip bir hastalık ismi, kime desem "o ne ya" diyor zaten.
Şimdi, ağrımı unutayım, ilaç etkisini göstersin diye beklerken de bunları yazıyorum işte. Yarın sabah egzersiz yapmaya başlasıam fena olmayacak sanırım. Çünkü bu hafta içinde bu birkaçıncı defa oldu ki bu kadar sık ağrımamalıydı. Ulan yaşlanıyoruz zaten! Belki de eklem romatizmam vardır. Hahay, bir de erken menopoza girersem boncuk dağıtacağım!
Eğer ki bunlar sana son satırlarımsa, şu vasiyet işini halletseydik diyorum. Neyse, o başka bi mevzu. Olay şu ki bu gece yarısı eğer kollarımı omuzlarımdan kesmediysem tek nedeni onları acayip kullanıyor olmamdır. İnanılmaz bir ağrıyla yüklüler şu anda. O kadar ki evi alt üst edip ağrı kesici aradım. (burada ki "o kadar ki" benim ne kadar az ağrı kesici içtiğimi belirtmek için kullanılmıştır.) Zamanında evde ağrı kesici bulundurmayan ve "gerenk yok, ağrı zıvanadan çıkmadan içmiyorum ki zaten" diyen aklıma tüküreyim! Al işte, çıktı zıvanadan, şimdi ne yapacağız? Saat gecenin on iki buçuğu (ya da eskilerin deyimiyle yarım) ve ben parmak uçlarımı uyuşturan bir ağrıya karşı evin salon mu hol mü ne olduğuna bir türlü karar veremediğimiz parçasında ki masada bulduğum Etol Fort tan medet umuyorum. Tabi 2010 Nisan ayında ömrü dolmuş bir kas gevşeticiyi içmekten son anda kurtuluşum da var. İşte o kas gevşeticinin zamanında verilme nedeni benim bu geceki ağrımın da sebebi olabilir sanıırm. Ben de boyun düzleşmesi var. O ne demeyin, internettesiniz açın okuyun. Uzun uzun anlattırmayın bana ama iyi bir şey değil. Öyle dümdüz, kuğu gibi bir boyunla sonuçlanmıyor bu düzleşme. Yatış, oturuş, çalışış (bu nasıl bir kelime ya!) pozisyonunuza göre nüksedebilir. Bana zamanında bir takım ilaçlar, bir takım egzersizler verilmesini ben biraz es geçtim. Sanırım... Yani en azından o egzersizleri pek düzenli yaptığım söylenemez. Şu anda bu konuda bana zaman içinde kah kafama kakarak, kah alarm niyetinde saatler kurarak hatırlatmalarda bulunan insanların (bunu okuyorlarsa eğer) "biz demiştik" şeklinde ki tavırlarını anlayabilirim ama siz de beni anlayın. Bunun bana şu anda hiç bir faydası yok. Of ciddiyim, acı çekiyorum. Ki tanıyanlar bilir, benim acı eşiğim pek düşük sayılmaz.
Zaten bundan neredeyse 4 yıl önce başlamıştı bu ağrılar. Bacaklarımda, kollarımda başlayıp ellerimde hissizleşmeye uyuşmaya varan ağrılardı. "Ne oluyoruz yaaa" derken doktor, bir dizi saçma ve resmen tuhaf testten sonra (şöyle ki beni elektrikli bir şeylere bağlayıp, uzun demir bir iğne-çubuğu kolumda ki bütün sinirlere batırıp çıkardılar. Ben neyse de yanımda ki arkadaşım dayanamadı. Bir tek avcumun yan taraflarında canım yandı ki bir tekte oralar kanadı zaten) boynumun düzleştiğine kanaat getirdiler. Acayip bir hastalık ismi, kime desem "o ne ya" diyor zaten.
Şimdi, ağrımı unutayım, ilaç etkisini göstersin diye beklerken de bunları yazıyorum işte. Yarın sabah egzersiz yapmaya başlasıam fena olmayacak sanırım. Çünkü bu hafta içinde bu birkaçıncı defa oldu ki bu kadar sık ağrımamalıydı. Ulan yaşlanıyoruz zaten! Belki de eklem romatizmam vardır. Hahay, bir de erken menopoza girersem boncuk dağıtacağım!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder