Çocukluğumuzdan başlar kandırmaca ve sonuna kadar da sürer. Önce masal anlatırlar sonra da film çekerler. Ama hep ayrı tatava!
Biraz sonra izlediğim filmde ki adam ve kadın kavuşacaklar. Son reklam arasını bekliyorlar. Kadın, hiç görmediği "o"adama, sadece bir mektupla onu 2 yıl beklemesini söyledi ve adam da bekledi. Ve şimdi de kavuşacaklar. Halbuki diğer kanalda petrol savaşının yıktığı bir dünyada sıfırdan bir medeniyet kurmaya çalışan ve hayatta kalmak için akıl almaz işler yapan insanların anlatıldığı başka bir film vardı. Kabul edelim! O daha gerçekçi bir hikaye. Hali hazırda elimizde ki petrol kaynaklarını yetiremeyip birbirimizi yememize ramak var ama bir kadın ve bir erkekten birinin, diğerinin sözünü sorgulamadan dinleyip kabul etmesine daha ne kadar var bilmiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder