9 Şubat 2012 Perşembe

CANKURTARAN

Ne istediğini bilmeyen her erkek gibi o da beni bırakıp gittiğinde kendi kendime bu son olacak diye soz vermiştim. Bundan sonra hiçbirinin, hiçbir erkeğin hayatıma değil karışmasına girmesine dahi izin vermeyecektim. Çok da ciddiydim, kararliydim ama o sırada halihazirda hayatımda olan erkeğin farkında değildim.
O kadar iyi gizlenmişti ki... Her an yanımda olmasına, yediğimi içtiğimi onunla paylaşmama hatta beraber uyuduğumuz zamanlara rağmen onu fark edememiştim. Her temasta kendime dokunur gibi hissetmem yanıltmıştı belki de beni. O kadar yakinimdaydi ki! Hani su eski yazar ve Eyfel kulesi hikayesi gibi. Anlatmış miydim? Olsun, yine anlatayım. Eyfel kulesinden nefret ettigi herkesce bilinen bir yazar, her sabah kahvesini kulenin altında ki bir kafede içermiş. Sonunda bir gün garson nedenini sorduğunda " o lanet kuleyi görmediğim tek yer burası çünkü" demiş. İste ben de o kadar iciceydim ki; göremedim. Ve o benim o melankolimi de, hüznümü de sofrada ki yemek gibi paylaşmıştı. Paylaşmış.
Kendi kendime konuştuğumu,kimsenin beni duymadığını sandığım tüm o anlarda beni dinlemiş. Gerci bunlarin yaninda benimle beraber dinlemek zorunda kaldığı o korkunç ve agdali arabesk şarkıları düşününce hala suçluluk hissetmiyor değilim. Ve tabii ettigim bütün o küfürleri de unutmamak lazım. Çok utanç verici! O yine de kaldı. Gerçi gidecek başka yeri yokmuş gibi görünüyor olabilir ama hayır. Gidebilirdi, biliyorum. Herkes gidebilir. Gitmek isteseydi onu nasıl tutabilirdim ki? Hele de o haldeyken. Kendimi zor ayakta tutuyordum.
O kadar bıkkin, yorgun ve usanmış bir durumdaydım ki, fark edemezdim bile gidişini. Ya da daha kötüsü gidişinin benim için ne kadar kötü , ne kadar fena, ne kadar acıklı olacağını... Neyse ki o benden daha direncli çıktı. Daha inançlı. Daha inatçı. Zaten böyle değil mıdır? Birimiz dağılmak üzereyken diğerimiz toparlamak için oradadir. Değil mıdır? Öyle olmadıgı her seferde yalnız kalmadık mı? Çok basit; dağılan bir şeyi toplamaya gönlünüz yoksa ve dağınıklık size göre degilse gidersiniz. Bitti, nokta. Giderler. Gittiler. Gidecekler. O yüzden toparlanın! Kendi basınıza. Evet, tamam şimdi bana söylemesi kolay. Beni toparlayan bir erkek var hayatımda. İcimde. Karnımda...

2 yorum:

  1. "Güçlü fırtınalarda direkleri kırılmış
    Gemiler bize sığınır. Bulduk sanırız.
    Görmezler. Varsa yoksa uzaklar.
    Onarırız. Giderler, kalırız."

    Derin bir şiir bilgim olduğu söylenemez; ama aklıma bu geldi birden. Gidenler olduğu gibi gelenler de, kalanlar da var:-)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de şiirden pek anlamam aslında ama bu harika bir şiirmiş.
      Kalan sağlar bizimdir. :)

      Sil