MART KAPIDAN BAKTIRIR FALAN

En kısa ay olmasına rağmen en sıkıcı ay olan Şubat, nihayet bitti. Sıkıcı olmasının yanında nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde her seferinde en parasız kaldığım aylardan biri oluyor. Yine meteliğe kurşun atma, "tık yok abi" manasında boğazımıza fiske vurma durumlarundayız. Ama bitti. Ay bitsin zaten. Aylar bitsin hatta da ben de bir kurtulayım. Dışarıdan bir sorun yok ama içeriden baya sıkıcı bir kadın oldum. Kendimden nefret edeceğim az kaldı şerefsizim! Bak mesela: gece Taksim'den eve dönerken kar yağıyordu, hem de nerdeyse tipi gibi. Ama çok güzel görünüyordu. Tıkır tıkır üstüme düşüyorlar, hemen de erimiyorlar. Başka zaman olsa her İzmirli gibi "enee kara bak, ne güzeel!" gibi saçma tepkiler verirdim ama ben ne yaptım? Senin için endişelendim. Allahım bu karda bu adam nasıl eve gidecek? Acaba o çıkana kadar yollar açık olur mu? Üşütür mü? Soğuk alır mı? Sıkı giyindi mi? Zeki Müren'de bizi görecek mi? Ya bu kadar çok soru sormanın ne anlamı var? Sana ne! Yani bana ne! Bana ne! Üşürse de, donarsa da, buz tutarsa da hatta kıçından buzul sarkıtlar inerse bile bana ne! Bunca yıldır ben yokken eve nasıl gidiyorduysa yine öyle gidecek. O bir önce ki karda kayıp düşüp bi yerini kırmadıysa yine kırmaz. Derdi beni mi gerdi? Evet, gerdi. Geriyor. Baya streç bir kadın oldum sayesinde. Yanlış, düzeltiyorum; sayemde. Sizin de gördüğünüz gibi ben yazıyorum, ben oynuyorum. Karşı tarafın ruhu sağır. Baya ağır hem de, yetmişlik dedeler gibi. "Sen yaptın, ne yaptın keke" diye hayıflanmanın anlamı yok yani. Zaten giderek gidiyor bazı şeyler. Bu sefer de gittiğine üzülüyorum. Çünkü o kadar zor oluyor ki onu yakalamak. Ha benimki daha ziyade çok kıpraşan bir hayvanı yakalayıp kafese koymaya çalışan bir çırpınma gibi oluyor ama işte, olsun. O hayvanı, bu koca ormanda görebilmek, bulabilmek bile mesele.
Aylardan Mart geldi. En güzel ay, bu ay; peki neden? Benim doğum günüm bu ayda da ondan. Size de bir mutluluk geldi şimdi değil mi? Ama bunun dışında da bu ay, güzel bir ay çünkü ben yine Abbas durumuna geçip diyar diyar gezeceğim. Hem de ne diyarlar, peh! Valla bak, söyleyince çok şaşıracaksınız. Neyse, hayırlısı diyelim.

Not: Bu yazımızı başta ki para muhabbetine istinaden ve valla sırf gözümüz alışsın diye Türk Lirasının yeni sembolü ile resimlemeye karar verdim. Çince'de bir şeyler demek olduğundan şüpheleniyorum şahsen ama neyse bakalım.