KAZ

Normalde burada gündemden dem vurmak adetim değildir, bilirsiniz. Ben daha çok kendimden dem vurmak, kendime vurmak için yazıyouım bu blogu. Ama bir iç sıkıntısıdır gidiyor ve ben içimi sıkan her şeyi yazdım size. Ayrıcalığın lüzumu yok.
Şöyle ağız dolusu küfredesim var, bağırasım falan var ama seviyemi korumaya çalışıyorum. Hanımefedilik de yok serde ama olanı da yitirmeyeyim diye; o kadar.

Arkasından Atatürk resmini kaldırıp "hoca" nın Türkçe Olimpiyatları'nın amblemini bastıkları 1 Tl lik demir paradan geçti elime geçen gün. Adam para üstü olarak umarsızca verdi, ben de aldım. Bir baktım, Kenya'dan gelip "Oynama şıkıdım şıkıdım" söyleyen çocuklara ithafen yapılmış bir para var elimde.

Önce Haydarpaşa, sonra Taksim Meydanı, Çamlıca Tepesi hatta Atatürk Orman Çiftliği derken birileri kedi gibi bölgesini işaretliyor. Koktu her yer! Atatürk Orman Çiftliği'nin arkasından o birileri "Anıtkabir'de ki kalksın biz yatıcaz!" derse şaşırmayabiliriz.

Biz tipik memur çocuğu, orta sınıf, sıradan ailelerin; normal bir hayat sürmeye çalışan çocukları, Özal'dan "yırtıp, hayatta kalma"yı, Demirel'den inkar etmeyi ve İnönü'den her şeye rağmen yine de bir parça saf kalabilmeyi öğrenmiş 90'ların kayıp, sağlıksız ve dengesiz kuşağı... Gece yarılarından sabah beşlere kadar büyüklerimizin Körfez Savaşı dediği, bizim içinse Scut ve Patriot füzeleri, Çöl Ayısı gibi kelimelerin sokak oyunlarına malzeme olduğu bir şeyleri televizyondan izlediğimiz zamanlardan; bu zamanlara geldik. Geldik de ne oldu?

Şimdi de "ileri demokrasi" diye bize yutturmaya çalıştıkları saçmalığı bir de utanmadan başkalarına mı bulaştırmak istiyorlar? Gerçekten mi? Valla mı ya? Yok artık! Bahçemizde oynayacak yer kalmadı, sizinkine dalabilir miyiz? Ne de olsa komşunun bahçesi komşuya kaz görünür.

Bir gün bize ayrılan sürenin sonuna geleceğiz. O zamana kadar yapımda ve yayında emeği geçen herkes için dua ediyorum. Sezenlerin Sezeni demiş ki zamanında:
"Bugün dua ettim hepimiz için; yüce Tanrı insanı affetsin"

http://www.youtube.com/watch?v=S_rgsuSUUcU