IZGARA BALIK

Ateş düştüğü yeri yakar!

Gündemden kopan bir parça gibi oldu ama aslında değil. En azından ülke gündeminden değil… Benim gündemimden koptu geldi.

Tüysüz kalacağım derken lazer epilasyon gazisi olarak ızgarada kalmış balığa döndüm (benzetmenin telif hakkı başkasına aittir). Hiçbir şeye üzülmedim de şu hayatta vücudumda beğendiğim tek yerim bacaklarımdı; onlar da piç oldu iyi mi! Gitti son kalan özgüven kırıntısı da…

Bu olaydan öğrendiğimiz şeylerden biri şu: haklı olduğumuz konularda bile en başta sesimiz bir kısık çıkıyor nedense. Yetiştirilme tarzımızdan mı, bizim nesli eline almış olan uyuşukluktan ve korkaklıktan mı bilmiyorum. Sonra sonra sesimiz yükselmeye başlıyor.  Biraz desteğe mi ihtiyacımız var yoksa yandaşa mı emin değilim. Ama şu var ki; bir şeylere sesinizi yükseltmek kendinizi biraz daha iyi hissettiriyor. Kıssadan hisse çıkarıp tüme varabilecek olanlar için söyleyeyim dedim.

Bir de kendinizden daha çirkef ve çamur insanlarla tartışmaya girmeyin. Çünkü o bir tartışma değil monolog oluyor. Siz de monoloğun susan tarafında ve tamamen sinir küpü olarak kalıyorsunuz. Gerek yok.

Diğer öğrendiğimiz şey pardon tecrübe ettiğimiz şeyse şu: otuz yaşıma kadar sürmediğim kremi, üç günde sürdüm desem yeridir. Kutu kutu gidiyor anasını satayım! Çocuk bezi yardımı isteyen yediz ebeveynleri gibi yakında Bepanthen krem yardımı istersem şaşırmayın.

Ayrıca giyim tarzımız da değiştirip biraz daha etnik bir tarza yöneldim. Hippi kızlar gibiyim üç gündür. Uzun etekler, bol pantolonlar. Yarın da kocaman küpeler takıp yelek giyeceğim. Bir tek gözlüğüm eksik!

Savaşmayın sevişin ama biraz yavaş, yanıklar batıyor.

Bu arada benimle aynı duruma düşenler için tavsiye: Sağlık Bakanlığı’nın şikayet hattı (Sabim) 184 ü arayıp, kayıt bırakın. Doktordan rapor alın ve fotoğrafla olanları belgeleyin. Ha bir de bol bol kremlenin…