9 Ağustos 2010 Pazartesi

FARK

Diğer insanlardan farklı düşünmek ya da farklı hissetmekle ilgili bir problemim yok ve hiç bir zaman da olmadı. Zaten benim kadar yüksek oktavdan kahkaha atan bir insanın, farklılıklarla ilgili problemi olması biraz zor olurdu... Ama bazı konular var ki onlar için farklı düşünüyor olmak tuhaf geliyor bana. Belli başlı değerler, kurallar, etik, ahlak, şu bu... Bütün doğrular göreceli değildir. Hatta bazılarını göreceli olmaması gerekir. Kuralları koyan insanoğlunun kendisidir ve bu yüzden de bozanın da yine kendisi olması belki normaldir ama aynı insanoğlu çıkarlarını korumaya o kadar düşkündür ki bireysel menfaat uğruna toplumsal menfaati pek ala hiçe sayabilir. Bence burada kaçırılan nokta şu: bireysel menfaat gibi görünen şeyler de uzun vadede insanın zararınadır. Kaybedilen her değer, sonrasında boşluk olarak geri dönecektir. Çünkü bunun sınırı yoktur. Her atılan adımın ardından insanoğlu bir adıma daha hazırlanabilir. Her vazgeçilenden sonra daha başka nelerden vazgeçilebilir buna geçilir. O küçük boşluklar büyür, çoğalır, kocaman kocaman yarıklar haline gelir. Sonunda bize değil yürüyecek; adım atacak yer kalmayacak!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder