15 Temmuz 2012 Pazar

GÜNEŞ SİSTEMİ

Kafamın icinde yedi gezegen ve onlarin yedişer uydusu ve bir de kocaman bir kara delik...
Ulan çocuk, bir tek sen gidince oturuyor bu yumruk bu boğaza! Bir keresinde de bu kapıdan bir selvi boylu çıktı, koşarcasına; arkasından dahi bakamadım. Sırtım dış kapıya yaslı, oturduğum yerde kaldım.
Ulan cocuk, ne çok şey varmış ya ortalıklarda ve ben ne kadar yorulmuşum ya; sen söyleyince baktım. Gördüm. Bir keresinde de iki yolun arasında gözlerimin altında ki mor halkaları görünce korkmuştum. Şimdi o mor halkalar etrafımda sanki. Bir hare gibi tepemde...
Ah çocuk, çocuğum, ben küçükken, te ilkokulda bir müsamerede söyletmislerdi bana Belalım'ı ama ben şimdi anladım.
"Yer nerede,gök nerede, ben neredeyim
Diye diye sınırlara geldiğim sensin"
Kafamın icinde bir saçma güneş sistemi. Bu gezegenleri kim bu sırayla dizdiyse bozsun. Olmadı. Gecenin üçünde gelen mesaj kadar hayrı yok bana o kara deliğin. Ki o mesaj bana dedi ki "hala umut var"
Var mı lan gercekten?

2 yorum:

  1. Uyudum. Üstüne bir de rüya gördüm iyi mi? Bazen bu rüyalar ne kadar gerçek gibi oluyor ya...

    YanıtlaSil